اطلاعات عمومی
هیرسوتیسم چیست؟
هیرسوتیسم (Hirsutism) نوعی اختلال در زنان به‌شمار می‌رود. در صورت، سینه و کمر مبتلایان به این عارضه موهایی ضخیم یا تیره شبیه به الگوی رویش مو در مردان رشد میکند.
رشد موهای زائد اطراف دهان و چانه بیش از سایر نواحی جلب توجه می‌کنند.
هیرسوتیسم یا پرمویی در زنان اغلب اوقات به علت ترشح بیش از حد هورمون‌های مردانه (آندروژن‌ها) به‌ویژه تستوسترون ایجاد می‌شود.
روش‌های خودمراقبتی و گزینه‌های درمانی مؤثری برای مداوای این اختلال در دسترس خانم‌ها قرار دارد.
عوامل مؤثر در ابتلا
عوامل زیر احتمال ابتلا به هیرسوتیسم را بیشتر می‌کنند:
سابقهٔ خانوادگی ابتلا به برخی بیماری‌ها
اگر بیماری‌هایی که باعث هیرسوتیسم می‌شوند در سابقهٔ خانوادگی فرد وجود داشته باشد، احتمال ابتلای او به هیرسوتیسم افزایش پیدا میکند؛ مهم‌ترین این بیماری‌ها سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) و هیپرپلازی مادرزادی آدرنال (CAH) هستند.
چاقی
چاقی می‌تواند با افزایش احتمال ابتلا به هیرسوتیسم همراه باشد زیرا چاقی ترشح آندروژن را افزایش می‌دهد.
برخی نژاد‌ها
نژاد مردم مدیترانه، اسپانیا، جنوب آسیا و خاورمیانه بیشتر در معرض ابتلا به هیرسوتیسم هستند.
بلوغ زودرس
اگرچه هیرسوتیسم در کودکان نادر است، بروز این اختلال یکی از نشانه‌های بلوغ زودرس محسوب می‌شود.
علائم و نشانه‌ها
رویش موهای تیره علامت اصلی پرمویی است. یکی دیگر از علائم هیرسوتیسم، بروز ویژگی‌های جنسی ثانویهٔ مردان در فرد است که از آندروژن بالا ناشی می‌شود.
آندروژن‌ها گروهی از هورمون‌های جنسی مربوط به دوران بلوغ و بزرگسالی بدن هستند. ترشح آندروژن‌ها در مردان بیشتر از زنان است. بعضی از ویژگی‌های جنسی ثانویهٔ مردان عبارتند از:
- بم‌شدن صدا
- کاهش سایز پستان‌ها
- افزایش رشد عضلانی
- بزرگ‌شدن کلیتوریس یا کلیتومگالی (Clitomegaly)
- افزایش میل جنسی
- آکنه
علت پرمویی در زنان
در بسیاری از موارد، دلیل هیرسوتیسم مشخص نیست. البته برخی بیماری‌ها و مشکلات جسمی شامل موارد زیر باعث بروز این اختلال می‌شوند:
تولید طبیعی آندروژن‌ها
همهٔ انسان‌ها آندروژن دارند اما بدن مردان مقدار بیشتری می‌سازد. اگر سطح آندروژن در بدن زنان بالا باشد یا که فولیکول موهایشان به آندروژن‌ها حساسیت بیشتری داشته باشد، ممکن است به پرمویی دچار شوند.
سندروم تخمدان پلی‌کیستیک
سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یکی از مشکلات هورمونی شایع در زنان است که باعث تولید بسیار زیاد آندروژن‌ها می‌شود. سایر علائم تخمدان پلی‌کیستیک شامل قاعدگی‌های ناهنجار، دیابت، افزایش وزن و مشکلات باروری هستند.
یائسگی
تغییرات هورمونی بدن پس از یائسگی (پسا‌یائسگی) ممکن است باعث افزایش موهای صورت در نواحی سبیل و ریش شود.
سندروم کوشینگ
مقدار زیاد هورمون کورتیزول باعث ابتلا به سندروم کوشینگ (Cushing Syndrome) می‌شود؛ این بیماری هورمونی نادر مجموعه‌ای از اندام‌های بدن را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد که روی دستگاه پوششی (Integumentary System) یعنی مو، پوست، ناخن‌ها، غدد و عصب‌ها اثر می‌گذارند.
علائم دیگر این سندروم می‌تواند چاقی سریع صورت، زخم‌های بهبود ناپذیر، فشار خون بالا (هایپرتنشن) و دیابت باشد.
سایر مشکلات
اگر پرمویی به‌طور ناگهانی و همراه علائمی مانند صدای بم و کلفت، آکنه یا افزایش بافت عضلانی رخ دهد، ممکن است بیماری جدی‌تری شامل نارسایی غدد فوق‌کلیوی یا تخمدان در میان باشد؛ به‌طور مثال: هیپرپلازی مادرزادی آدرنال یا رشد تومور روی غدد فوق‌کلیوی یا تخمدان‌ها که آندروژن تولید می‌کنند.
داروها
برخی داروها مانند این موارد می‌توانند به پرمویی منجر شوند:
- استرویید‌های آنابولیک
- تستوسترون
- سیکلوسپورین
- ماینوکسیدیل
- دانازول
- فنی‌توئین
علائم هشدار
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر موهای زائد زیادی روی صورت یا بدن دارید، دربارهٔ روش‌های درمانی با پزشک معالج خود مشورت کنید؛ زیرا پرمویی صورت یا بدن اغلب نشانهٔ یکی از مشکلات زمینه‌ای پزشکی است.
درصورتی‌که بیشتر از چند ماه است که با رویش شدید یا سریع موی زائد روی صورت یا بدن روبه‌رو هستید یا ویژگی‌های جنسی ثانویهٔ مردانه در شما بروز کرده است، برای ارزیابی به پزشک خود مراجعه کنید.
پزشک معالج ممکن است شما را به فوق تخصص غدد و متابولیسم (اندوکرینولوژیست) یا متخصص پوست و مو (درماتولوژیست) ارجاع دهد.
تشخیص
بررسی‌های بالینی
پزشک معالج ضمن معاینهٔ جسمی بیمار، میزان رشد موهای زائد را تعیین میکند. سایر علائم جسمی مرتبط با پرمویی مانند آکنه را نیز در نظر می‌گیرد.
پزشک ممکن است پس از تشخیص، با استفاده از مدل تشخیصی فریمن و گالوی (Ferriman-Gallwey Scale) شدت هیرسوتیسم را تعیین کند؛ در این مقیاس تشخیصی این نواحی معاینه می‌شوند:
- ۱. لب بالا
- ۲. چانه
- ۳. سینه
- ۴. بالای شکم
- ۵. پایین شکم
- ۶. بازوها
- ۷. ران‌ها
- ۸. بالای کمر
- ۹. پایین کمر و باسن
با توجه به رشد موها، رقمی بین ۰ تا ۴ به هر ناحیه داده می‌شود. ارقام کوچکتر و بزرگتر به ترتیب هیرسوتیسم خفیف و شدید را نشان می‌دهند.
پس از پایان معاینه، پزشک رقم‌ها را با هم جمع می‌زند. رقم کلی کمتر از ۸ برای سیاه‌پوستان یا سفیدپوستان رایج است. اگر مراجع نژاد مدیترانه‌ای، هیسپانیک (اسپانیایی تبار) و یا خاورمیانه‌ای داشته باشد، ارقام ۹ یا ۱۰ معمول هستند. برای آسیایی‌ها مجموع رقم‌ها معمولاً کمتر از ۲ است.
بررسی‌های آزمایشگاهی
در صورت ابتلا به پرمویی، ممکن است پزشک انجام انواع آزمایش‌ها را تجویز کند. برای بررسی سطوح هورمونی آزمایش‌های خون انجام می‌شود.
بررسی‌های تصویربرداری
سونوگرافی
از سونوگرافی برای بررسی تخمدان‌ها و رحم استفاده می‌شود.
رادیوگرافی
از اشعهٔ ایکس برای ارزیابی تخمدان‌ها و غدد فوق‌کلیوی استفاده می‌شود تا احتمال ابتلا به سایر مشکلات حذف شود.
درمان
چه روش‌هایی برای درمان هیرسوتیسم وجود دارد؟ هیرسوتیسم با موارد زیر درمان‌پذیر است:
درمان دارویی
قرص‌های پیشگیری از بارداری
مصرف قرص‌های ضد بارداری رایج‌ترین روش درمان پرمویی به‌شمار می‌روند. این قرص‌ها سطح آندروژن را کاهش می‌دهند، دوره‌های قاعدگی را تنظیم می‌کنند و مانع از بارداری می‌شوند. عوارض جانبی این قرص‌ها می‌تواند حساسیت یا تورم پستان‌ها، سردرد، زودرنجی یا نوسانات خلقی، تهوع و لکه بینی بین چرخه‌های پریود (قاعدگی‌های ناهنجار) باشد.
آنتی‌آندروژن‌ها
داروهای سرکوب‌کنندهٔ آندروژن شامل اسپیرونولاکتون، فیناستراید و فلوتامید می‌توانند با کاهش میزان آندروژن‌ها در بدن برای درمان موارد خفیف پرمویی اثربخش باشند. عوارض جانبی این داروها می‌توانند خشکی پوست، سوزش معده، لکه‌بینی در فواصل میان عادت‌های ماهیانه، سرگیجه، خستگی و آسیب کبدی باشند.
دوز پایین داروهای استروئیدی
اگر پرمویی از فعالیت بیش از حد غده‌های فوق‌کلیوی ناشی شود، احتمال دارد پزشک معالج دوز پایین داروهای استروئیدی را تجویز کند. این غدد کوچک درست بالای هر کلیه قرار دارند و هورمون‌های جنسی شامل آدرنالین و کورتیزول ترشح می‌کنند. عوارض جانبی این داروها می‌تواند افزایش اشتها، افزایش وزن، تغییرات خلقی و تاری دید باشد.
داروهای کاهش دهنده انسولین
این داروها از جمله متفورمین و تیازولیدیندیون‌ها مانند پیوگلیتازون میزان انسولین و آندروژن‌های خون را پایین می‌آورند. مصرف این داروها جای بحث دارد و باتوجه به عوارض جانبی قابل توجهی که دارند، نباید اولین گزینهٔ درمانی باشند. عوارض جانبی این داروها می‌تواند واکنش‌های آلرژیک، مشکلات تنفسی، ضربان قلب نامنظم یا کند، خون در ادرار و همچنین علائم و نشانه‌های افت قندخون (هیپوگلیسمی) را شامل شوند.
آگونیست‌های هورمون آزاد‌کننده گنادوتروپین
این داروهای تجویزی که بر گنادوتروپین‌ها و هورمون‌های جنسی تأثیر می‌گذارند، به اختصار GnRH نامیده می‌شوند. GnRH تولید آندروژن در تخمدان‌ها را کاهش می‌دهند. این روش درمانی به تزریق نیاز دارد، هزینه‌بر است و مزایای بیشتری در مقایسه با قرص‌های پیشگیری از بارداری ندارد. عوارض جانبی این داروها می‌توانند گرگرفتگی، افزایش وزن، احتباس مایعات در بدن و کاهش میل جنسی (هیپوگنادیسم) باشند.
افلورنیتین
کرم پوستی افلورنیتین نوعی فرآوردهٔ دارویی موضعی است که باید روی نواحی مبتلا مالیده شود. این دارو موها را ازبین نمی‌برد اما سرعت رشد آن‌ها را کم میکند. احتمال دارد بین شش تا هشت هفته زمان ببرد تا اثربخشی این مهارکنندهٔ رشد موها به‌وضوح مشاهده شود. پس از قطع مصرف این کرم، رشد موها دوباره به حالت قبل برمی‌گردد. عوارض جانبی آن عبارتند از: واکنش آلرژیک، ورم در محل رویش موها، گزگز، سوزش، تغییر رنگ‌دانه‌ها که پوست قرمز، بنفش یا قهوه‌ای شود.
درمان غیردارویی
الکترولیز
در این روش، با سوزنی بسیار کوچک به ریشهٔ هر یک از موها انرژی الکتریکی وارد کرده تا از بین بروند. به هر فولیکول مو باید به‌تنهایی انرژی وارد کرد؛ بنابراین نمی‌تواند برای درمان پرمویی در نواحی وسیع بدن کاربردی باشد. عوارض جانبی الکترولیز ممکن است تغییر اندک رنگ‌دانه (پوست قرمز، بنفش یا قهوه‌ای)، لکه‌های موقت تیره و اندکی احساس سوزن‌سوزن‌شدن باشد.
لیزر موهای زائد
در این روش، گرمای لیزر سلول‌های پر از رنگ‌دانه را تخریب میکند. موهای تیره هم که مقدار فراوانی رنگ‌دانه دارند، پس بیشترین حرارت را به خود جذب می‌کنند. موها این حرارت را به فولیکول منتقل می‌کنند، فولیکول‌ها از بین می‌روند و بنابراین موها نمی‌توانند رشد کنند. عوارض جانبی لیزر می‌تواند تاول، سوختگی، اسکار به‌علاوهٔ لکه‌های تیره و روشن باشد که به ترتیب هایپرپیگمنتیشن (افزایش رنگ‌دانه) و هایپو‌پیگمنتیشن (کاهش رنگ‌دانه) نام دارند.
کاهش وزن
در اغلب موارد، کاهش وزن اولین گام برای مداوای هیرسوتیسم به‌شمار می‌رود. کاهش حتی ۵ درصد از وزن بدن می‌تواند سطح آندروژن را پایین بیاورد و رشد بیش از حد موهای زائد را متوقف کند.
تغذیه و مکمل
رژیم غذایی | ۷ نکته برای درمان پر مویی در زنان
آیا می‌دانید که رژیم غذایی و پر مویی ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر دارند! برخی عادات تغذیه‌ای مشخص همچون مصرف زیاد غذاهای حاوی ویتامین‌های ب، کروم و منیزیم می‌توانند به درمان و پیشگیری از هیرسوتیسم کمک کنند؛ درحالی‌که سایر عادات غذایی باعث ایجاد یا وخامت پرمویی در خانم‌ها شوند. در این بخش، هفت توصیهٔ تغذیه‌ای برای زنان مبتلا به هیرسوتیسم ذکر شده است. البته لازم به ذکر است که اطلاعات زیر یا سایر سایت‌ها نباید و نمی‌توانند جایگزین توصیه‌ها و درمان‌های حرفه‌ای پزشکی شوند.
۱. مصرف کالری را به‌ویژه از غروب آفتاب کاهش دهید
دریافت انرژی زیاد با افزایش خطر احتمالی هیرسوتیسم در ارتباط است زیرا که در افزایش بی‌رویهٔ وزن بدن و چاقی دخالت دارد؛ چاقی و اضافه‌وزن باعث ترشح بیش از حد هورمون‌های مردانه یا هایپرآندروژنیسم (Hyperandrogenism) می‌شود.
برای کاهش وزن باید کالری دریافتی کمتر از انرژی مورد نیاز بدن باشد؛ بنابراین یا باید کمتر غذا خورد تا بدن از ذخایر انرژی خود مانند چربی‌های ذخیره‌شده استفاده کند یا که فعالیت بدنی را بیشتر کرد.
مطالعات نشان می‌دهد که رژیم غذایی با کالری دریافتی محدود می‌تواند به درمان سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) هم کمک کند که اغلب با هیرسوتیسم مرتبط است.
برای اینکه هفته‌ای نیم‌کیلو وزن کم کنید، باید هر هفته ۳,۵۰۰ کالری کمتر از انرژی مصرفی خود دریافت کنید. کافی است تا روزی ۵۰۰ کالری کمتر وارد بدن شود تا در طی ۷ روز (۵۰۰ کالری × ۷ روز = ۳,۵۰۰ کالری) به این مقدار کاهش وزن دست پیدا کرد.
بیشتر پزشکان توصیه می‌کنند که برای کاهش وزن موفقیت‌آمیز هفته‌ای ۳,۵۰۰ تا ۷،۰۰۰ کالری کمتر از میزان مورد نیاز بدن دریافت کنید. کاهش شدید کالری که از ۷,۰۰۰ تا ۱۰,۵۰۰ کالری در هفته تجاوز کند، ممکن است عملکردهای بدن را مختل کند و حتی به ناهنجاری‌های ضربان قلب بیانجامد که جان فرد را در خطر می‌اندازد.
علاوه بر این، کاهش بیش از حد کالری ممکن است برعکس عمل کند و تلاش‌های فرد برای کاهش وزن هدر رود؛ کاهش بسیار شدید کالری دریافتی باعث می‌شود که فعالیت آنزیم‌های ذخیرهٔ چربی در بدن بسیار تقویت شود و در عوض آنزیم‌های چربی‌سوزی کاهش یابد.
ضمناً کاهش بی‌رویهٔ کالری مصرفی باعث می‌شود تا تودهٔ عضلانی به سرعت تحلیل رود و ترشح هورمون تیروئید هم کمتر شود. در نتیجه نرخ سوخت‌وساز بدن پایین می‌آید و کالری کمتری در طول روز خواهید سوزاند.
همچنین زنانی که به پرمویی دچار هستند باید علاوه محدود‌کردن میزان مصرف کالری و کاهش اضافه‌وزن به زمان غذا‌خوردن و دریافت کالری خود توجه داشته باشند برای حفظ سوخت‌وساز بدن و پیشگیری از میل شدید به خوردن غذا، کالری‌های دریافتی روزانه را در پنج شش وعدهٔ غذایی سبک تقسیم کنید.
صبحانه باید سنگین‌ترین وعدهٔ غذایی در روز باشد زیرا به حفظ سوخت‌وساز بدن کمک میکند. در نتیجه، احتمالاً چربی‌سوزی بیشتری را در ادامهٔ روز تجربه خواهید کرد.
۲. رژیم غذایی سرشار از پروتئین و با شاخص گلیسمی پایین داشته باشید
یکی از نکات مفید دیگر برای زنان مبتلا به هیرسوتیسم، پیروی از رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین است. کربوهیدارت‌های با شاخص گلیسمی بالا به سرعت در بدن تجزیه می‌شوند و در نتیجه قند خون در مدت زمان کوتاهی به شدت بالا می‌رود. این روند باعث می‌شود تا پانکراس مقادیر زیادی انسولین ترشح کند.
در مقابل، به‌طور کلی کربوهیدرات‌های با شاخص گلیسمی پایین که در مدت زمان طولانی‌تری هضم می‌شوند، قند خون و انسولین را به تدریج اندکی بیشتر می‌کنند.
انسولین برای بدن ضروری است تا بتواند از انرژی گلوکز استفاده کند اما انسولین خیلی زیاد در جریان خون می‌تواند باعث افزایش میزان آندروژنِ در گردش و فاکتور رشد شبه انسولین شود که به هیرسوتیسم در زنان مربوط است.
میوه‌ها، حبوبات و سبزیجات بدون نشاسته، شاخص گلیسمی کمی دارند اما غذاهای سرشار از کربوهیدرات تصفیه‌شده و سیب‌زمینی شاخص گلیسمی بالایی دارند.
۳. مصرف ویتامین‌های گروه ب خود را افزایش دهید
ویتامین‌های گروه ب، مخصوصاً ویتامین ب۲، ب۳، ب۵ و ب۶ می‌توانند روی زنان دارای موهای زائد مفید باشند.
ویتامین ب۲ به تبدیل چربی، پروتئین و کربوهیدرات‌های مصرفی به انرژی کمک میکند. ویتامین ب۲ همچنین برای حفظ میزان قند خون در محدودهٔ طبیعی و سالم همکاری میکند و ویتامین ب۵ هم به دلیل اثری که روی سوخت‌وساز چربی‌ها می‌گذارد، در کاهش وزن مؤثر است.
ویتامین ب۶ نقشی مهم در حفظ تعادل هورمونی ایفا میکند. این ویتامین برای جذب مناسب روی (زینک) از طریق روده‌ها مورد نیاز است. ضمناً ویتامین‌های ب۲، ب۳ و ب۶ برای عملکرد طبیعی تیروئید و متابولیسم ضروری هستند و می‌توانند باعث کاهش اضافه‌وزن شوند.
۴. مراقب چربی مصرفی خود باشید اما همهٔ چربی‌ها را حذف نکنید
مصرف زیاد چربی می‌تواند به افزایش وزن و چاقی منتهی شود که با پرمویی در ارتباط هستند. میزان کالری چربی‌ها بیشتر از دو برابر پروتئین‌ها و کربوهیدرات‌ها است. یک گرم چربی ۹ کالری برابر با ۳۹ کیلو‌ژول انرژی دارد اما انرژی یک گرم کربوهیدرات یا پروتئین ۴ کالری یا ۱۶/۸ کیلو‌ژول است.
ضمناً بر خلاف باور عمومی، چربی‌ها کمتر از همهٔ ریزمغذی‌ها در افراد احساس سیری ایجاد می‌کنند (فرد پس از خوردن وعده‌های غذایی چرب زودتر از وعده‌های غذایی حاوی کربوهیدرات و پروتئین سرشار از فیبر گرسنه می‌شود.
همچنین اثر ترموژنیک چربی‌ها پایین است، به عبارت دیگر بدن با صرف انرژی بسیار اندکی، چربی‌ها را تجزیه میکند (تنها صفر تا ۳ درصد مقدار مجموع کالری این گروه غذایی). در مقابل، اثر ترموژنیک پروتئین‌ها بالا و ۲۰ تا ۳۰ درصد است؛ به عبارت دیگر، بدن در فرایند تجزیه و هضم وعده‌های غذایی سرشار از پروتئین بخش زیادی از مجموع کالری آن را می‌سوزاند.
با وجود این، مهم است که همهٔ چربی‌ها کاملاً از رژیم غذایی حذف نشوند. مقدار فراوانی از اسیدهای چرب ضروری (EFA) در خوراکی‌هایی مثل آجیل و مغزها، دانه‌ها، ماهی‌های چرب و غلات کامل تصفیه‌نشده وجود دارند که بی‌شک برای عملکرد مناسب بدن ضروری هستند. بدن قادر به سنتز این چربی‌ها نیست و باید حتماً از طریق مواد غذایی وارد بدن شوند.
همچنین باید اسیدهای تک غیر اشباع با هدف درمان و پیشگیری از هیرسوتیسم در رژیم غذایی گنجانده شوند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که چربی‌ها می‌توانند به کاهش مقاومت انسولین منجر شوند که با رویش موهای زائد مرتبط است.
از سوی دیگر، باید از مصرف چربی‌های اشباع‌شده که در غذاهای با منبع حیوانی مانند گوشت و لبنیات خودداری کرد. اگرچه بدن برای برخی اهداف ویژه تنها به مقدار بسیار اندکی از چربی‌های اشباع‌شده احتیاج دارد، هنگام نیاز خود قادر به سنتز اسیدهای چرب اشباع است. بعضی مطالعات حاکی از آن است که چربی‌های اشباع می‌توانند مقاومت به انسولین را وخیم‌تر کنند.
چربی‌های ترانس نیز یکی از انواع چربی‌ها هستند که بهتر است کاملاً از رژیم غذایی حذف شوند. این چربی‌ها در فرایند شیمیایی تبدیل روغن‌های مایع به جامد تشکیل می‌شوند که کارخانه‌ها برای افزایش تاریخ انقضای کالا انجام می‌دهند. این نوع چربی‌ها بیشتر در غذاهای سرخ‌شده، سبزیجات سوخاری‌شده، مارگارین قالبی، کلوچه، چوب‌شور، چیپس و غذاهای آمادهٔ مصرف وجود دارند. علاوه بر سایر اثرات زیان‌بار چربی‌های ترانس، این چربی‌ها می‌توانند حتی علی‌رغم محدود‌کردن مجموع کالری دریافتی به افزایش کلی وزن بدن منجر شوند.
۵. شیرین‌بیان بخورید
براساس تحقیقات، گلیسیریزین موجود در ریشه‌های شیرین بیان به کاهش چشمگیر سطح تستوسترون پلاسما می‌انجامد که خبری خوب برای خانم‌های مبتلا به پرمویی ناشی از میزان بالای این هورمون محسوب می‌شود.
تحقیقات ثابت کرده است که گلیسیریزین، آنزیم لازم برای ترشح تستوسترون را مهار میکند. اگر قصد دارید تا برای جلوگیری از رویش موهای زائد شیرین‌بیان بخورید، به خاطر بسپارید که مصرف میزان زیادی از این گیاه ممکن است به فشار خون بالا، ادما، کاهش پتاسیم، سردرد، مشکلات قلبی و سایر بیماری‌ها بیانجامد.
۶. غذاهای سرشار از کروم میل کنید
کروم یکی از اجزای فاکتور مقاومت به انسولین (GTF) است که به حفظ میزان طبیعی قند خون کمک میکند زیرا اثر انسولین را بهبود می‌بخشد. این امر با مقاومت انسولین مقابله میکند که در اغلب موارد به هیرسوتیسم مربوط است. علاوه بر این، کروم با خاصیتی که در کنترل اشتها، کاهش گرسنگی و کنترل چربی خون دارد، به کاهش وزن کمک میکند.
کمبود کروم میان افرادی که زیاد غذاهای فرآوری‌شده مصرف می‌کنند، نسبتاً شایع است؛ زیرا فرآوری مواد غذایی باعث کاهش کروم موجود در غذاها می‌شود.
همچنین افرادی که تحرک بدنی دارند و کسانی‌که میزان زیادی قهوه، چای یا شکر مصرف می‌کنند، با افزایش خطر احتمالی کمبود کروم روبه‌رو هستند. منابع غذایی خوب کروم شامل کاهو، پیاز، گوجه، غلات کامل و سیب‌زمینی هستند. برای به حداکثر رساندن تأثیرات مثبت این مواد غذایی روی سلامت، آن‌ها را با خوراکی‌های غنی از ویتامین ث میل کنید که باعث افزایش جذب کروم می‌شود.
۷. غذاهای غنی از منیزیم میل کنید
بر اساس پژوهش‌ها، رابطه‌ای قوی بین کمبود منیزیم و مقاومت انسولین با هیرسوتیسم وجود دارد. منیزیم برای استفادهٔ مناسب از گلوکز و سیگنال‌دهی انسولین در بدن لازم است که هر دو در مبتلایان به مقاومت انسولین ضعیف هستند.
به نظر می‌رسد منیزیم رایج‌ترین ریزمغذی برای پایان‌دادن به مقاومت انسولین در افراد است. کمبود خفیف منیزیم میان زنان در کشورهای غربی نسبتاً شایع است زیرا فرآوری مواد غذایی باعث کاهش قابل توجه منیزیم موجود در غذاها می‌شود.
ضمناً کشاورزی صنعتی در بسیاری کشورهای غربی باعث تمام‌شدن منیزیوم خاک می‌شود و در نتیجه گیاهان کاشته‌شده در این زمین‌ها منیزیم کمتری خواهند داشت.
زندگی با هیرسوتیسم
خودمراقبتی
روش‌های خودمراقبتی به‌طور موقت موها را از بین می‌برد و بنابراین موهای زائد صورت و بدن کمتر به چشم می‌آیند.
ضمنأ هیچ شواهدی وجود ندارد که مبنی بر افزایش موهای زائد به دلیل موزدایی توسط شخص باشد.
کندن موهای زائد با موچین، بند‌انداختن یا سایر ابزارها
کندن موها با موچین روش خوبی برای زدودن تعداد اندکی از موهای زائد پراکنده به‌شمار می‌رود اما برای موزدایی در نواحی بزرگ مناسب نیست. موهایی که با موچین کنده می‌شوند، مجدد رشد می‌کنند. این روش با موچین، نخ یا سایر دستگاه‌های طراحی‌شده بدین منظور انجام می‌شود.
تیغ زدن
این روش سریع و ارزان است اما باید به‌طور منظم تکرار شود.
اپیلاسیون
موم گرم روی پوست دارای موهای زائد مالیده می‌شود، وقتی موم سفت شد، آن را از پوست می‌کشند که باعث کنده‌شدن موها می‌شود. این روش به سرعت ناحیهٔ بزرگی را موزدایی میکند اما با سوزش موقتی همراه است و گاهی موجب تحریک و قرمزی پوست نیز می‌شود.
محصولات موبر
موبرهای شیمیایی به پوست مورد نظر مالیده می‌شوند و موهای زائد آن را حل می‌کنند. این محصولات در اشکال مختلف مانند ژل، کرم و لوسیون تولید می‌شوند و البته ممکن است باعث تحریک پوستی و ایجاد درماتیت شوند. برای حفظ اثر مطلوب باید به طور منظم این روش موزدایی را تکرار کنید.
دکلره‌کردن
دکلره رنگ موها را روشن‌تر میکند و بنابراین موهای زائد در افرادی با پوست روشن کمتر دیده شوند. محصولات دکلره‌کردن مو معمولاً حاوی هیدروژن پروکساید هستند که می‌تواند باعث تحریک پوست شود. پس در اولین مصرف، ابتدا محصول را روی ناحیهٔ کوچکی از پوست امتحان کنید.
پیشگیری
پیشگیری از خطر احتمالی ابتلا به موهای زائد به عامل رویش این موها بستگی دارد.
اگر سندروم تخمدان پلی‌کیستیک دارید، با تغذیهٔ سالم و ورزش منظم ریسک هیرسوتیسم را کاهش دهید.
اگر داروهایی مصرف می‌کنید که باعث پرمویی می‌شوند، با پزشک معالج خود راجع به کاهش ریسک ابتلا به این اختلال مشورت کنید.
داروها
- اسپیرونولاکتون
- پردنیزولون
- اِفلورنتین
- داروهای جلوگیری از بارداری خوراکی
