چه ارتباطی میان بیماری صرع و ازدواج وجود دارد؟

بسیاری از افراد مبتلا به صرع، روابط و ازدواج رضایت‌بخشی با شریک زندگی خود دارند؛ با این حال، تشنج ممکن است روابط را بین برخی افراد تحت تاثیر قرار دهد. وجود مشکلات جنسی برای مردان و زنان مبتلا به صرع، رایج است.

ازدواج و تشنج

تشنج علامتی فیزیکی است؛ اما داشتن صرع می‌تواند برای فرد مبتلا و شریک زندگی او، بسیار بیشتر از یک علامت فیزیکی تاثیربگذارد. بسیاری از افراد تشنج را به‌خوبی مدیریت می‌کنند؛ اما تشنج می‌تواند پیش‌بینی‌نشده، ترسناک یا تکان‌دهنده تلقی شود. این قضیه برای هر دو طرف صدق می‌کند، هم برای فردی که تشنج دارد و هم برای کسانی که تشنج او را می‌بینند.

حمایت از یکدیگر

راه‌های فراوانی برای کمک به مقابله با مسائل مربوط به صرع وجود دارد. بسیاری از افراد مبتلا به صرع نیازی به مراقبت ندارند؛ اما برخی، گاهی اوقات به‌ویژه هنگام تشنج، مراقبت و حمایت می‌خواهند.

روابط و تجربیات جدید

رابطهٔ جدید می‌تواند برای هر کسی هم هیجان‌انگیز و هم دلهره‌آور شود. اگر صرع دارید، ممکن است فکر کنید که چگونه به شریک جدیدتان دربارهٔ بیماری خود بگویید و او چگونه ممکن است که واکنش نشان دهد. نحوهٔ واکنش افراد دیگر در گذشته نیز ممکن است بر نحوهٔ صحبت شما با افراد جدید تأثیر بگذارد. برای برخی افراد، ابتلا به صرع بر اعتمادبه‌نفس آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

رابطهٔ جنسی و صرع

فرقی ندارد که از نظر جنسی فعال هستید یا نه، مسائل جنسی می‌تواند در هر زمانی از زندگی مهم تلقی شود. بسیاری از افراد مبتلا به صرع، مشکلات خاصی در رابطه جنسی ندارند؛ با این حال، صرع می‌تواند بر زندگی جنسی برخی دیگر تأثیر بگذارد.

البته دلایل فراوانی وجود دارد که باعث کاهش میل یا برانگیختگی جنسی می‌شود و این امر هم در مردان و هم زنان رایج است. استرس، خستگی، بیماری، الکل، افسردگی و اضطراب از این گروه هستند.

صرع چگونه ممکن است بر رابطهٔ جنسی تأثیر بگذارد؟

مطالعات نشان می‌دهد که بیش از نیمی از مردان مبتلا به صرع و یک‌سوم از زنان مبتلا به صرع، در رابطهٔ جنسی مشکل دارند. شایع‌ترین مشکلات گزارش‌شده برای مردان کاهش علاقه به رابطه است. در میان زنان نیز علاقهٔ کم به رابطهٔ جنسی، مشکل در رسیدن به ارگاسم و رابطهٔ جنسی دردناک (به‌دلیل خشکی واژن یا اسپاسم واژن) گزارش می‌شود.

همهٔ این مشکلات می‌توانند بیش از یک علت داشته باشند؛ اما دلایل فیزیکی ممکن است شامل موارد زیر شوند:

• مناطقی از مغز که عملکرد جنسی را کنترل می‌کنند، ممکن است در اثر صرع دچار اختلال شوند.
• هورمون‌های خاصی برای افزایش میل و برانگیختگی جنسی مورد نیاز است. در برخی موارد، صرع می‌تواند بر این سطوح هورمونی تأثیر بگذارد.
• برخی از داروهای ضدصرع می‌توانند سطح هورمون‌ها را کاهش دهند یا بر نحوهٔ تجزیهٔ هورمون‌ها در بدن تأثیر بگذارند. عوارض جانبی برخی از این داروها شامل کاهش علاقه به رابطهٔ جنسی یا مشکلات برانگیختگی است. سایر عوارض جانبی شامل خستگی، اختلال در خواب، احساس تنش یا افسردگی است که می‌تواند بر علاقه به رابطهٔ جنسی تأثیر بگذارد.

به‌طور کلی، زمانی که شرایط روحی خوبی داریم و احساس آرامش می‌کنیم، تمایلمان  به رابطهٔ جنسی بیشتر است. عزت نفس پایین، اعتمادبه‌نفس پایین، احساس ناراحتی یا اضطراب می‌تواند بر احساس شما در رابطهٔ جنسی تأثیر بگذارد.

حتی برخی از افراد ممکن است از تشنج در حین رابطهٔ جنسی بترسند؛ به‌خصوص اگر تشنج آن‌ها از فعالیت بدنی، هیجان یا تنفس سریع ناشی شود. با تمام این تفاسیر، برای اکثر افراد، رابطهٔ جنسی خطر ابتلا به تشنج را افزایش نمی‌دهد. همچنین صحبت‌کردن با همسرتان ممکن است به هردوی شما کمک کند تا این ترس را مدیریت کنید؛ بنابراین به او بگویید که اگر در حین رابطهٔ جنسی دچار تشنج شدید، چه کاری باید انجام دهد.