نوار قلب چیست؟
نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام، فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کند. نوار قلب یک روش رایج و بدون درد است که از آن برای شناسایی سریع مشکلات قلبی و نظارت بر سلامت قلب استفاده می‌شود.
نوار قلب با نام ECG یا EKG نیز شناخته می‌شود و اغلب در مطب پزشک، درمانگاه یا یکی از اتاق‌های بیمارستان انجام می‌شود. دستگاه‌های ECG از جمله تجهیزاتی هستند که به‌صورت استاندارد در اتاق‌های عمل و آمبولانس‌ها وجود دارند.
برخی از تجهیزات شخصی مثل ساعت‌های هوشمند، دارای قابلیت پایش نوار قلب هستند. از پزشک خود بپرسید که آیا می‌توانید از این گزینه استفاده کنید یا خیر.
انواع نوار قلب
- الکتروکاردیوگرام کلاسیک
- الکتروکاردیوگرام دینامیک (هولتر مانیتورینگ)
- تعبیهٔ دستگاه نظارت بر عملکرد قلب (ICD)
چرا نوار قلب انجام می‌شود؟
نوار قلب یک روش بدون درد و غیرتهاجمی است که به تشخیص بسیاری از مشکلات رایج قلبی کمک می‌کند. ممکن است پزشک برای شناسایی یا تصمیم‌گیری در خصوص موارد زیر، از این روش استفاده کند:
- ریتم غیرطبیعی قلب (آریتمی قلب)
- وجود شریان‌های باریک یا مسدودشده در قلب (بیماری سرخرگ کرونری) که منجر به درد قفسۀ سینه یا سکتۀ قلبی می‌شوند.
- تشخیص اینکه اخیراً سکته قلبی داشته‌اید یا خیر
- بررسی میزان تأثیر برخی از درمان‌های بیماری قلبی مثل ضربان‌ساز مصنوعی قلب
در صورتی که علائم و نشانه‌های زیر را دارید، ممکن است به ECG نیاز داشته باشید:
- درد قفسۀ سینه
- احساس گیجی و سرگیجه
- تپش قلب
- تندزدن نبض
- تنگی نفس
- ضعف، خستگی یا کاهش توانایی ورزش کردن
انجمن قلب آمریکا استفاده از نوار قلب را برای بزرگ‌سالانی که در معرض ریسک پایین قرار دارند و علائمی ندارند، توصیه نمی‌کند. اما اگر شما دارای سابقۀ خانوادگی در زمینۀ بیماری‌های قلبی هستید، ممکن است پزشک این روش را به‌عنوان غربالگری برای شما تجویز کند؛ حتی اگر علائمی نداشته باشید.
چگونه باید برای این روش تشخیصی آماده شد؟
برای یک نوار قلب استاندارد، نیازی به آماده‌سازی خاصی نیست. در مورد هرگونه دارو یا مکملی که مصرف می‌کنید، به پزشک خود بگویید؛ چراکه اغلب ممکن است داروها و مکمل‌ها بر نتایج آن تأثیر بگذارند.
در طول گرفتن نوار قلب چه اتفاقی می‌افتد؟
ممکن است این روش در مطب پزشک یا بیمارستان انجام شود.
پیش از انجام نوار قلب
ممکن است از شما خواسته شود که لباس بیمارستان را بپوشید. اگر روی بخش‌هایی از بدنتان که محل قرارگرفتن الکترودها است دارای مو باشید، ممکن است پزشک یا تکنسین آن‌ها را بتراشد تا بتواند برچسب‌ها را بچسباند.
زمانی که آماده شدید، معمولاً از شما خواسته می‌شود که روی میز یا تخت معاینه دراز بکشید.
هنگام انجام نوار قلب
حداکثر 12 حسگر (الکترود) به قفسۀ سینه و اندام‌های حرکتی متصل می‌شود. الکترودها وصله‌های چسبنده‌ای هستند که سیم دارند و به یک مانیتور متصل شده‌اند. آن‌ها علائم الکتریکی ایجادکننده ضربان قلب را ثبت می‌کنند. یک کامپیوتر اطلاعات را ثبت می‌کند و آن را به شکل امواج روی مانیتور یا کاغذ نمایش می‌دهد.
در طول اندازه‌گیری نوارقلب می‌توانید نفس بکشید؛ اما نباید هنگام درازکشیدن تکان بخورید. ممکن است حرکت‌کردن، صحبت‌کردن و لرزیدن در نتایج اختلال ایجاد کند. ECG معمولا چند دقیقه طول می‌کشد.
بعد از انجام نوار قلب
معمولاً بعد از انجام آن می‌توانید فعالیت‌های روزمره خود را از سر بگیرید.
ممکن است پزشک در همان روز انجام نوار قلب یا در قرار ملاقات بعدی، در مورد نتایج آن با شما صحبت کند.
ریسک‌های نوار قلب
نوار قلب، یک پروسۀ ایمن است. در این پروسه خطر شوک الکتریکی وجود ندارد، زیرا الکترودهای مورد استفاده الکتریسیته تولید نمی‌کنند. الکترودها تنها فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کنند.
زمانی که الکترودها جدا می‌شوند، ممکن است کمی احساس ناراحتی کنید که شبیه به احساس کندن چسب زخم است. ممکن است برخی از افراد هنگام متصل‌بودن برچسب‌ها، دچار خارش خفیف شوند.
بدون دیدگاه