پرش پلک اختلالی شایع و گاه ارثی است. انواع پرش پلک عبارتند از:
- میوکیمیا: رایج‌ترین نوع پرش پلک است. افراد مبتلا گاهی اوقات دچار پرش خفیف پلک می‌شود. اکثر افراد نیازی به درمان ندارند.
- بلفارواسپاسم خود‌به‌خودی خوش‌خیم: انقباضات مکرر و غیرارادی پلک‌ها در این نوع باعث بسته‌شدن پلک‌ها به‌طور کامل یا نصفه می‌شود. برخی از بیماران به‌طور قابل توجهی دچار اختلال در عملکرد می‌شوند و به درمان طولانی‌مدت نیاز پیدا می‌کنند.
پرش پلک چگونه اتفاق می‌افتد؟
- انقباض چشم برعضلات پلک تأثیر می گذارد و باعث انقباض یا پلک زدن غیرارادی می‌شود.
- برخی از بیماران پرش پلک را بیشتر از آنچه که در واقعیت نمایان است، حس می‌کنند.
- در موارد خفیف، افراد دیگر حتی متوجه پرش پلک بیمار نمی‌شوند.
- در موارد شدیدتر، انقباض پلک باعث بسته‌شدن پلک به‌مدت چند ثانیه، چند دقیقه یا حتی چندین ساعت می‌شود. علائم ممکن است به‌مرور زمان شدیدتر شوند.
علت پرش پلک چشم چیست؟
رایج‌ترین دلایل پرش پلک میوکیمیا عبارتند از:
- مصرف الکل
- نور زیاد
- زیاده‌روی در مصرف کافئین
- خستگی چشم‌ها
- تحریک‌شدن سطح چشم یا سطح داخلی پلک‌ها
- مصرف نیکوتین
- خستگی
- استرس
- وزش باد
- آلودگی هوا
علت بلفارواسپاسم خود‌به‌خودی خوش‌خیم مشخص نیست. ممکن است اختلال در عملکرد صحیح برخی از سلول‌های عصبی در هسته‌های قاعده‌ای مغز علت آن باشد.
در همی‌فاسیال اسپاسم نیز عضلات یک طرف صورت دچار انقباضات غیرارادی می‌شوند و حالتی مشابه پرش پلک ایجاد می‌کنند. علت آن معمولاً تحریک عصبی در اثر فشار‌آوردن یک رگ خونی بر روی عصب صورت است.
پرش پلک می‌تواند از عوارض جانبی برخی داروها به‌ویژه داروهای پارکینسون یا نشانه‌ای از یک اختلال دیگر باشد. برخی از این اختلالات عبارتند از:
- بلفاریت یا التهاب پلک‌ها
- خشکی چشم
- حساسیت به نور
امکان دارد پرش پلک نشانه‌ای از برخی اختلالات مغزی و سیستم عصبی باشد که در این صورت با سایر علائم و نشانه‌ها همراه است. اختلالات عصبی که می‌توانند باعث این اختلال شوند، عبارتند از:
- فلج بل (درگیری عصب هفتم مغزی یا عصب صورتی که منجر به فلج موقت عضلات صورت به‌طور یک‌طرفه می‌شود.)
- دیستونی (انقباض غیرارادی مکرر و طولانی در یک عضله یا در گروهی از عضلات یا بروز وضعیت‌های بدنی خاص است و در واقع یک اختلال حرکتی– عصبی محسوب می‌شود.) از جمله دیستونی فک و دهان و دیستونی صورت
- مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
- پارکینسون
- سندرم تورت یا نشانگان توره
درمان پرش پلک چشم چیست؟
موارد خفیف خود‌به‌خود برطرف می‌شوند. با این حال، دستورالعمل زیر برای بهبود سریع‌تر مؤثر است:
- خواب کافی
- کاهش مصرف کافئین
- پرهیز از مصرف الکل
- کاهش استرس از طریق ورزش، تمرینات تنفسی یا مدیتیشن
- استفاده از قطره‌های اشک مصنوعی برای رفع خشکی چشم
- عینک‌های آفتابی پلاریزه با رنگ FL-۴۱ برای افراد مبتلا به بلفارواسپاسم خود‌به‌خودی خوش‌خیم که حساسیت بسیار زیاد به نور دارند، مناسب هستند.
درمان دارویی پرش پلک چشم چیست؟
- درمان دارویی برای افرادی به‌کار می‌رود که علیرغم رعایت دستورالعمل‌ها، همچنان دچار پرش پلک است.
- درمان‌های دارویی با توجه به صلاحدید پزشک برای بیمار نسخه می‌شود که شامل قطره های چشمی و داروهای خوراکی و تزریق بوتاکس است.
- همچنین، میکتومی یا جراحی برداشتن بخشی از عضله در درمان موارد شدید در افراد مبتلا به بلفارواسپاسم خود‌به‌خودی خوش‌خیم کاربرد دارد.
انتخاب نوع درمان به شدت علائم بستگی دارد.
آیا باید برای پرش پلک به پزشک مراجعه کنم؟
علائم اغلب به‌صورت خود‌به‌خود برطرف می‌شوند. با این حال، در برخی از موارد مراجعه به پزشک ضرورت دارد. در صورت مشاهده علائم زیر بهتر است به پزشک مراجعه کنید:
- اگر علائم بیش از چند روز طول بکشد.
- انقباض و حرکات پرشی در سایر قسمت‌های صورت، بدن یا اندام‌ها
- ضعف یا افتادگی پلک و دوبینی
- افزایش حساسیت به نور
- قرمزی چشم‌ها
- التهاب پلک‌ها
- ترشح از چشم
- احساس سبکی سر
- تاری دید یا اختلال بینایی در یک یا هر دو چشم
بدون دیدگاه