احتمالاً شما هم از خیلی‌‌ها شنیده‌اید که می‌گویند افراد دیابتی‌ها باید دور خوردن برخی از میوه‌های مضر برای دیابت (میوه‌های خیلی شیرین مثل توت‌فرنگی و انگور) را خط بکشند.
بگذارید همین اول خیال‌تان را راحت کنیم؛ این تصور غلط است!
اگرچه بعضی میوهها حاوی قند بیشتری هستند، اما قرار نیست که هنگام ابتلا به قند خون بالا، این میوهها از رژیم غذایی افراد به‌طورکلی حذف شوند.
اگر می‌خواهید بدانید که دیابتی‌ها چطور، چه مقدار و چه میوه‌هایی را می‌توانند میل کنند، مقالهٔ امروز اکسون‌لایف را از دست ندهید.
خوردن میوه‌های کم‌کربوهیدرات چه فایده‌ای دارد؟
همهٔ میوهها حاوی مقداری کربوهیدرات هستند؛ اما میوه‌های مضر برای دیابت، میوه‌هایی هستند که پر‌کربوهیدرات‌اند.
فرقی ندارد که منبع دریافتی کربوهیدرات، نشاسته باشد یا قند؛ در هر صورت، این میزان کل کربوهیدرات موجود در مواد غذایی است که بر سطوح قند خون تأثیر می‌گذارد.
اندازهٔ هر واحد مصرفی میوه به مقدار کربوهیدرات موجود در آن بستگی دارد.
با این حساب اگر میوه‌ای که می‌خورید، کربوهیدرات کمی (کمتر از ۱۵ گرم) داشته باشد، می‌توانید مقدار بیشتری از آن میل کنید.
البته تاکید می‌کنیم، تا زمانی که تنها ۱۵گرم کربوهیدرات در هر واحد میوهٔ مصرفی شما باشد، فرقی ندارد که میوه‌ای کم‌کربوهیدرات یا پر‌کربوهیدرات را انتخاب کنید؛ در هر حال تأثیر آن روی قند خون یکسان است.
۸ میوهٔ کم‌کربوهیدرات
وعده‌های زیر حدود ۱۵ گرم کربوهیدرات دارند:
- نصف سیب متوسط
- نصف موز متوسط
- یک فنجان توت سیاه
- سه‌چهارم فنجان بلوبری (شبیه به زغال اخته)
- یک فنجان طالبی یا خربزهٔ شیرین
- یک عدد پرتقال یا شلیل متوسط
- یک فنجان تمشک
- یک و یک‌چهارم فنجان توت‌فرنگی کامل
حالا این سؤال مطرح می‌شود که فرد مبتلا به دیابت چگونه نیازش را نسبت به قند و کربوهیدرات برطرف کند؟
بهترین راه برای این‌که هم هوس شما به خوراکی‌های شیرین برطرف شود، هم مواد‌مغذی بیشتری دریافت کنید، مصرف برشی میوه یا سالاد میوه است.
بهترین انتخاب‌ها کدامند؟
میوه‌های تازه، یخ‌زده و یا کمپوت‌های بدون شکر افزودنی بهترین جایگزین برای میوه‌های مضر برای دیابت هستند.
دقت کنید که برخی از کمپوت با شکر افزودنی شیرین شده‌اند؛ پس اگر می‌خواهید کمپوت میوه بخورید، حواس‌تان باشد که «بدون شکر افزودنی» باشد و در آبمیوهٔ طبیعی‌اش بسته‌بندی شده باشد.
میوه‌خشک و آبمیوهٔ ۱۰۰٪ طبیعی هم گزینه‌هایی مغذی برای دیابتی‌ها هستند؛ اما سیرکننده نیستند و هر واحد مصرفی‌شان آنقدر کوچک است که نمی‌توانند مثل میوهٔ تازه و کمپوت، میل و هوس شما را به خوردن میوه برطرف کنند.
نکات
تا اینجا متوجه شدیم که چیزی تحت عنوان میوه‌های مضر برای دیابت نداریم؛ چیزی که برای این دسته از افراد مضر است، مقدار و میزان مصرف بیش از اندازهٔ میوه‌هاست.
برای جمع‌بندی، دو نکته را در نظر بگیرید:
اگر میزان کربوهیدرات را اندازه‌گیری می‌کنید…
حواس‌تان به مقدار مصرف‌تان باشد!
برش کوچکی از میوهٔ کامل یا حدود نصف فنجان میوهٔ منجمد یا کمپوت تقریباً حاوی ۱۵ گرم کربوهیدرات است.
به‌علاوه مقدار کربوهیدرات مناسب در هر واحد مصرفی انواع توت‌ها و طالبی‌ها، سه‌چهارم تا یک فنجان از این میوهها است. هر نصف تا یک‌سوم فنجان آبمیوهٔ طبیعی هم ۱۵ گرم کربوهیدرات دارد.
در میوه‌های خشک مثل مویز یا توت‌خشک هم، هر دو قاشق غذاخوری حاوی ۱۵ گرم کربوهیدرات است.
ناگفته نماند که می‌توانید میوه را به‌جای سایر منابع کربوهیدرات مانند نشاسته‌ها، غلات و یا لبنیات در برنامهٔ غذایی خود میل کنید.
اگر شاخص گلایسمی را در نظر می‌گیرید…
شاخص گلایسمی (GI) (مقدار قندی که بعد از مصرف کربوهیدرات در طول یک زمان معین در بدن آزاد می‌شود) میوهها به دلیل وجود فروکتوز و فیبر، کم است؛ به زبان ساده‌تر، اکثر میوهها قند خون را به آهستگی بالا می‌برند.
بنابراین دیابتی‌ها هم مثل بقیه افراد، می‌توانند همهٔ انواع میوهها را نوش جان کنند! البته با در نظر گرفتن مقدار کربوهیدرات آن‌ها.
مقدار شاخص گلایسمی میوه‌هایی مثل خربزه، طالبی و آناناس مانند برخی از میوه‌های خشک مانند خرما و مویز متوسط است.
بدون دیدگاه