- زانتومیت | Xantomit
- ابکسانترون | Ebexantron
- نیترون | Nitron
- میتوکسان | Mitoxan
معرفی میتوکسانترون
برای درمان سرطان پروستات و انواع خاصی از سرطان خون، میتوکسانترون تجویز می‌شود. همچنین برای درمان انواع خاصی از بیماری مالتیپل اسکلروزیس یا ام اس (MS) پیشرفته یا عود کرده نیز از این دارو استفاده می‌شود. همچنین ممکن است میتوکسانترون برای اهداف دیگری که در این راهنما اشاره‌ای به آن نکرده‌ایم، بنابر صلاحدید پزشک تجویز شود.
موارد مصرف میتوکسانترون
- درمان سرطان پروستات
- درمان نوع خاصی از سرطان خون
- درمان انواع خاصی از مالتیپل اسکلروزیس (MS)
پیش از مصرف میتوکسانترون، باید موارد زیر را به پزشک اطلاع دهید:
- اگر به این دارو یا هر یک از مشتقات آن و یا هر داروی دیگر، مواد غذایی یا مواد دیگری حساسیت دارید، حتما پزشک معالج خود را در جریان بگذارید و علائمتان را نیز شرح دهید.
- اگر بیماری زمینه‌ای یا مشکل جسمانی دارید، حتما به پزشک معالج خود اطلاع دهید.
- کلیه داروهای مصرفی خود را به اطلاع پزشک معالج برسانید؛ از جمله این موارد می‌توان به داروهای نسخه‌ای، داروهای بدون نسخه (OTC)، فرآوردههای گیاهی، مکمل و ویتامین‌ها اشاره کرد. باید مطمئن شوید که مصرف این دارو به همراه داروهای دیگر (مکمل یا داروهایی که برای بیماری زمینه‌ای یا مشکلات جسمانی مصرف می‌کنید) مشکلی برای شما به وجود نمی‌آورد.
- از مصرف یا قطع خودسرانه میتوکسانترون یا تغییر دوز مصرفی آن، بدون مشورت با پزشک، خودداری کنید.
- اگر بیماری کبدی داشته یا سطح آنزیم‌های کبدی شما بالاست، آن را به پزشک معالج خود اطلاع دهید.
- اگر قبلا شیمی‌درمانی کرده و همچنان مشکلات خونی ناشی از آن را دارید، پزشک معالج خود را در جریان بگذارید.
مواردی که در طول مصرف میتوکسانترون باید رعایت کنید:
- به هر فردی از کادر درمان (اعم از پزشک، داروساز، دندانپزشک و پرستار) که مراجعه می‌کنید، در مورد مصرف میتوکسانترون اطلاع دهید.
- در صورتی که در طی مصرف میتوکسانترون علائم مشکوکی داشتید، با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
- این دارو ممکن است توانایی مغز استخوان برای ساخت سلول‌های خونی مورد نیاز بدن را کاهش دهد. اگر تعداد سلول‌های خونی تا حد زیادی کاهش پیدا کند، می‌تواند منجر به مشکلاتی نظیر خونریزی، عفونت یا کم خونی شود. اگر سوالی در این زمینه دارید، با پزشک معالج خود مطرح کنید.
- در زمان استفاده از این دارو، احتمال ابتلا به عفونت بیشتر است؛ لذا دست‌های خود را مرتب بشویید و از افراد سرماخورده یا مبتلا به عفونت یا آنفلوانزا دوری کنید.
- هنگام استفاده از این دارو، ممکن است به راحتی دچار خونریزی شوید؛ بنابراین بهتر است مراقب خود باشید تا آسیبی نبینید که منجر به خونریزی شود. تا جای ممکن سعی کنید از مسواک‌های نرم و تیغ‌های برقی استفاده کنید تا لثه ها و پوستتان دچار آسیب و خونریزی نشود.
- اگر بعد از مصرف دارو، ناراحتی‌های معده، استفراغ یا اسهال را تجربه می‌کنید و یا اشتهایتان کم شده است، با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است راهکاری برای کاهش این عوارض گوارشی وجود داشته باشد.
- قبل از تزریق هرگونه واکسن، با پزشک معالج خود مشورت کنید؛ تزریق برخی واکسن‌ها به هنگام استفاده از این دارو ممکن است احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد و یا برخی واکسن‌ها ممکن است اثربخشی خود را از دست بدهند.
- اگر به سولفیت حساسیت دارید، به پزشک معالج خود اطلاع دهید. برخی محصولات این دارو دارای سولفیت هستند.
روش مصرف میتوکسانترون
برای مصرف این دارو باید دقیقا دستورات پزشک را دنبال کنید؛ همچنین لازم است تمامی توضیحاتی را که در این راهنما به شما داده شده است، دقیق مطالعه کرده و تمام دستورالعمل‌ها را به‌دقت دنبال کنید.
این دارو به‌صورت انفوزیون وریدی، طی یک بازه زمانی مشخص، در رگ خونی (ورید) تزریق می‌شود.
شرایط نگهداری از میتوکسانترون
اگر لازم است از این دارو در خانه نگهداری کنید، با پزشک، پرستار یا داروساز در مورد نحوه نگهداری آن صحبت کنید.
فراموش کردن دوز میتوکسانترون
تزریق این دارو زیر نظر پزشک انجام می شود در صورت فراموشی دوز مصرفی با پزشک تماس بگیرید.
تداخلات میتوکسانترون
تداخل دارویی
در صورتی که داروهای زیر را مصرف می‌کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
- باریسیتینیب (Baricitinib)
- ب‌ث‌ژ (BCG)
- کلادریبین (Cladribine)
- دیپیرون (dipyrone)
- ناتالیزومب (Natalizumab)
- توفاسیتینیب (Tofacitinib)
- تاکرولیموس موضعی (Tacrolimus (topical
- پیمکرولیموس (Pimecrolimus)
- روکسولیتینیب موضعی (Ruxolitinib (Topical
- برخی از واکسن‌های زنده ضعیف شده
ملاحظات کلی در رابطه با مصرف میتوکسانترون
- در صورت عدم بهبود یا تشدید علائم پس از مدت زمان مشخص شده، با پزشک خود مشورت کنید.
- در صورت بروز علائم آلرژی (حساسیت) که در ادامه آمده است، با پزشک خود تماس بگیرید. بروز بثورات پوستی، کهیر، خارش، قرمزی، تورم، تاول یا پوسته‌پوسته‌شدن پوست به همراه تب یا بدون آن، خس‌خس سینه، احساس تنگی در قفسه سینه یا گلو، مشکل در تنفس و بلع و یا صحبت کردن، گرفتگی غیرمعمول صدا، تورم (التهاب) در حفرهٔ دهان، صورت، لب‌ها، زبان یا گلو.
- میتوکسانترون را به دیگران، حتی اگر بیماری مشابه شما را داشته باشند، توصیه نکنید.
- اگر اطلاعات این صفحه پاسخ‌گوی همهٔ سوالات‌تان در مورد میتوکسانترون نیست، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
- اگر احساس می‌کنید از مقدار تعیین‌شده دارو، میزان بیشتری مصرف کرده‌اید، حتما به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
تأثیر مصرف میتوکسانترون بر سبک زندگی
مصرف میتوکسانترون در دوران بارداری
- این دارو ممکن است به جنین داخل رحم آسیب بزند؛ قبل از شروع مصرف این دارو باید یک آزمایش بارداری بدهید تا مطمئن شوید که باردار نیستید.
- اگر احتمال می‌دهید باردار شوید، هنگام استفاده از این دارو باید از روش‌های جلوگیری از بارداری استفاده کنید.
- اگر باردار شدید، سریعا باید موضوع را به اطلاع پزشک معالج خود برسانید.
مصرف میتوکسانترون در دوران شیردهی
در طول مصرف این دارو باید از شیردهی خودداری کنید.
ملاحظات دندانپزشکی
- از عوارض جانبی مرتبط با دهان و دندان می‌توان به التهاب دهان اشاره کرد.
- تاثیر دارو بر خونریزی: در‌برخی افراد تحتِ درمان با میتوکسانترون اختلال ترومبوسیتوپنی (Thrombocytopenia) یا کاهش تعداد پلاکت‌های خون و کم‌خونی دیده می‌شود؛ بنابراین دندانپزشک خود را در جریان مصرف دارو قرارداده و با پزشک نیز قبل از هرگونه اقدامات دندانپزشکی مشورت کنید.
اشکال و دوز دارویی میتوکسانترون
- ویال 20 میلی گرم/10 میلی لیتر